Livingston, Rio Dulce, Quirigua, Chichicastenango

Lieve allemaal,
Zaterdagavond om 2.30 gingen Irina en ik voor de laatste keer samen op reis. Dit zou een superrelaxed weekje worden. We namen eerst de bus naar Quiche, daarna door naar Guatemala City waar we rond half negen aankwamen. Daar stapten we in een taxi naar het Liteguakantoor, dat is een lijndienst met echte tourbussen in het zuiden van Guatemala. Geweldig, al die luxe. Rond 4 uur kwamen we in Puerto Barrios aan, de meest fijne plaats na Guatemala City, maar niet heus.. We hoeften echter niet lang te wachten op de boot naar Livngston, en na 15 uur onderweg te zijn geweest waren we op onze bestemming aangekomen. We bleven in Casa de la Iguana, dat zou een partyhostel moeten zijn, maar toen wij er waren, was het heel stil. De eerste dag zijn we bijgekomen door aan het 'strand' te genieten van de zee. Het strand was niet veel meer dan een strook zand met afval. Dat was echter heel fijn, en Irina en ik realiseerden ons dat we sinds een hele tijd een niksdagje deden. De volgende dag zijn we met een tour van het hostel meegeweest naar Siete Altares en Playa Blanca. Siete Altares was een rivier die van poel naar poel stroomde. Mooi, maar niet zo speciaal als je ook al naar Semuk Champey bent geweest. Daarna gingen we door naar Playa Blanca (wit strand) waar we een paar uurtjes onder de palmboom hebben gelegen en een kokosnoot dronken. Heerlijk, ook al wisten we dat het witte zand netjes op een bruin strand was geharkt.. Natuurlijk ben ik in deze dagen ook heerlijk verbrand... Die avond ontmoetten we Mike, een Canadees die alleen aan t reizen waren. De volgende dag hebben we samen met hem opgetrokken. We wilden naar het lokale museum over de Garifuna's, de lokale bevoking.. Helaas was dat museum een jaar gesloten, en daarom besloten we om langs de kust te gaan wandelen. Iedereen gebruikt het strookje strand als een soort weg, behalve de toeristen natuurlijk die daar niet komen. Daar hebben we gekeken hoe de visnetten binnen werden gehaald, we zagen een vrouw met een gigantische vis op haar hoofd rondlopen. We liepen totdat we na een paar kilometer bij het strand van een ecolodge tegenkwamen, dat heel mooi was en waar we een uurtje zwemmend hebben doorgebracht. Het water is niet zo heel caribisch schoon, het is eerder bruin. Ook gaat de kust heel langzaam naar beneden, dus al loopje 50 meter de zee in, dan sta je nog steeds tot je middel in het water. We zijn teruggelopen en hebben van een visje genoten. 's Avonds kwamen we een engelsman tegen die met ons mee uiteten ging. Er is namelijk een speciale soep met vis, kokos, kookbananen en schelpdieren. Dat was heel lekker maar superbijzonder. Bovenop lag een krab, die je maar met je lepel moest kraken. Ik zag ergens een staartje uitsteken, en toen ik eraan trok, bleek er een hele vis in de soep te zitten, met ogen en al. Daarnaast zaten er zeeslak, garnalen en verschillende soorten schelpdieren in. Daarna hebben we een ijsje gehaald en zijn we gaan schommelen in de speeltuin.. Terug in het hotel moesten we natuurlijk onze handen wassen en dat werd al snel een watergevecht, waarbij ik opzij sprong in een struik. Drankje doen in de bar van het hostel, waar we twister speelden en praatten tot 'laat in de nacht'. De volgende dag namen Irina, Mike en ik de boot naar Rio Dulce. Een hele mooie tocht de rivier op, naar het grote en mooie Lago (meer) de Izabal. We namen een hotel aan het water met kano's. Gelijk gebruikten we die en peddelden naar Rio Dulce en terug. 's Avonds ontmoetten we twee nederlandse koppels waar we mee kletsten. Vrijdag hebben we een bus gepakt naar de Hot Springs boven Lago de Izabal. Hot Springs, wanneer je het zelf bijna niet uithoudt van de hitte. Ja, wij zijn gek. Toch was het zeer de moeite waard. Samen met een Nederlands en Amerikaans koppel gingen we erheen en hebben genoten van het koude water waar een hete waterval in viel. Samen met Mike hebben we wat grotten en spelonken verkend. De rotsen waren groen en geel, heel mooi, waar het water tussendoor sijpelde. Toen we teruggingen hebben we een slaatje gegeten en heb ik een Indonesische avocado-chocola milkshake uitgeprobeerd. Dit klinkt specialer dan het was, maar het was wel heel lekker. 's Avonds zijn we naar een platform gepeddeld en hebben van de sterren genoten. Ik viel bijna overboord, maar gelukkig net niet. Ik werd keihard uitgelachen om mijn natte kont, en pas de volgende dag kon ik meelachen.
Zaterdagochtend namen we de eerste Liteguabus richting Quirigua, ruines met geweldige sculpturen. Anders dan Tikal had deze mayaruine niet zulke statige gebouwen, maar vooral stelae (rotspalen) waar geschiedenis en koningen op zijn afgebeeld. Nadat we daar lekker lekgestoken waren gingen we door naar Guatemala om de nacht door te brengen. Mike was de hele weg met ons meegereisd. Toen we op het bed lagen met zn drieeen duwde Mike me van het bed af, waarbij ik per ongeluk op een kakkerlak viel. Heel fijn.. Hij spartelde even, en was toen echt dood. Van die cucarachas heb je er een heleboel in Guatemala City. Toevallig was er ook een Nederlands meisje die haar afscheidsfeestje hield in het hotel. We zijn uitgenodigd en gingen naar het terras waar zij en een hoop guatemalezen een feestje hielden. Geweldig! We herkenden een paar Guatemalezen die we in San Pedro hadden gezien, 2 maanden geleden. Zij waren de muziekanten die ons deden denken aan een combi van Back Street Boys en K3, maar dat hebben we natuurlijk niet tegen hen gezegd. Heel grappig dat we die nu weer tegenkwamen. Wat is de wereld toch klein. Na een heel kort nachtje gingen we op weg naar Chichicastenango voor de superbekende zondagsmarkt, dat op de weg naar Nebaj lag. Daar hebben we een goeie cappuchino gedronken en nog wat souvernirs ingeslagen. Vervolgens door met de chickenbus naar Quiche en Nebaj, waar we wonderbaarlijk genoeg weer een Nederlands meisje tegenkwamen.
Deze reis zijn we zo veel nederlanders tegengekomen, dat we er bijna een overdosis aan hadden. Ook lijkt de wereld zo veel kleiner. Want toen we met verschillende mensen praatten, bleek dat we gemeenschappelijke vrienden hadden, dezelfde mensen waren tegengekomen waren in Guatemala enz. enz. Het was een heerlijke reis, zonder dat we veel hebben gedaan.
Nu ben ik alweer twee dagen thuis, samen met Irina en Mike, en Daniel is gister aangekomen. Gister hebben we lekker gegeten en lol gemaakt, en vanavond geven Irina en ik een afscheidsfeestje. Irina gaat namelijk donderdagnacht alweer weg. Morgennacht.. Ik begin al met de uren te tellen, maar elke keer als ik het zeg word ik bijna geslagen.. Nu heb ik nog ehm 38 uur voordat ze weggaat.. snik snik snik.
Gisteren stonden we met z'n vieren om 5 uur op, want we moesten immers om 6 uur beginnen met werken. Samen met een mini-Pedro (zelfs voor Guatemalezen is hij klein) zijn we in een uur de berg opgelopen om met bijen te werken. Helaas had hij maar 3 imkermaskers, dus moesten Mike en ik van een afstandje toekijken. Toch ben ik een keer gestoken, op mijn neus, tussen m'n ogen in. Je zag er niets aan tot aan het eind van de middag. M'n oog begon op te zwellen, en nu een dag later zitten m'n twee ogen bijna dicht en is m'n rechterwang dikker dan normaal. Ik heb er niet zo veel last van gelukkig,en ik was heel verbaasd dat ik niets had gister. Ik hoop dat als we vanavond gaan feesten een beetje beter wordt.
Nog anderhalve week, dan New York, en dan thuis! Het kruipt langzaam dichterbij, en ik ben er klaar voor.
Veel liefs, Esther